Webscraping

Wat is het?

Webcrawling is het gebruik van software dat het internet ‘afkruipt’ (afzoekt). Google gebruikt het bijvoorbeeld ook om in kaart te brengen welke websites er zijn.

En met webscraping wordt dan de informatie van een website ‘afgeschraapt’. Die informatie wordt dan weer in een database geordend en geanalyseerd. Dat gebeurt geautomatiseerd.

Wat kan het betekenen voor een sekswerker?

Het bedrijf WebiqQ haalt de advertenties af van alle sekswerkadvertentieplatforms via webcrawling/ webscraping. Dit project hebben ze Safe City genoemd. Ze bieden de informatie aan gemeenten aan. We weten dat bijv Groningen, Rotterdam, Utrecht, Almere, Leeuwarden, en Den Haag er mee werkt. Ede zou zijn afgehaakt. Ze hebben 1,2 miljoen afbeeldingen van 25 sekswerk-advertentieplatforms afgehaald. De kans is heel erg groot dat ze daar gezichtsherkenning op toepassen. Daarnaast hebben ze 260.000 advertenties, en 31.000 telefoonnummers verzameld. Het wordt verkocht onder de noemer van bestrijden van mensenhandel, in de praktijk worden er vooral onvergunde thuiswerkende sekswerkers mee opgespoord, beboet en/of hun huis uitgezet. Waarschijnlijk is WebiQ niet de enige aanbieder of hebben gemeenten hun eigen webcrawler gebouwd. Vermoedelijk ook de gemeente Amsterdam.

Je kunt er absoluut zeker van zijn dat als jij adverteert dat jouw gegevens in hun handen zijn en zijn doorverkocht aan geïnteresseerde partijen. Naast gemeenten ook aan politie, Ministerie van Justitie, het OM en Interpol.

Ze noemen het een ‘anonieme dataset’. Het gaat om gegevens zoals een werknaam, een werktelefoon en een werk-emailadres . Maar deze gegevens zijn toch vaak te herleiden tot een fysiek persoon met een echte naam en adres. En natuurlijk met foto’s erbij. Het systeem kan ook de reisbewegingen van één persoon laten volgen, en printscreens van diegene aanleveren aan de gemeente of politie. Dus daar is erg weinig anoniems aan.

Wat het systeem ook goed kan is letten op het behangetje op de achtergrond. Daar opzoekend zie je opeens pak ‘m beet vijf vrouwen gefotografeerd met datzelfde behang in een hotelkamer. En dat wordt dan als aanwijzing voor mensenhandel gezien.

Ze identificeren de volgende misstanden:

Dwang door uitbuiting
Minderjarigheid
Dwang door economische omstandigheden (!)
Illegale prostitutie en toezicht op bedrijven

En ze hebben hoogrisicofilter gemaakt met de volgende risicoscores:

Lage leeftijd
Extreme mogelijkheden
Vreemde talen
Hoge beschikbaarheid
Lage prijs

Webscraping is op zich niet illegaal, de data staan openbaar op het internet. Een sekswerker adverteert tenslotte ook in het openbaar. Maar als je er een nieuwe database mee creëert die bijzondere persoonsgegevens bevatten moet dat met toestemming van de AP, de Autoriteit Persoonsgegevens. En die toestemming is er niet. En wat ook vervelend is, is dat als een sekswerker een advertentie weghaalt blijft ie nog wel vindbaar in het systeem.

Het bedrijf dat dit doet stelt zich nogal geheimzinnig op en er zou ooit een gesprek plaatsvinden met een sekswerkersorganisatie, maar dat ging niet door. De website over het project Safe City werd offline gehaald.

Wat kan jij doen?

Diep zuchten? Het is al een aantal keer aan de kaak gesteld, ook bij organisaties die opkomen voor onze (digitale) vrijheden, maar dit lijkt niet veel prioriteit te krijgen.

Zoals iemand twitterde: “Iedereen is tegen mensenhandel, alleen zou proportionaliteit in de aanpak voorop moeten staan. Niemand is gediend bij een database waar 3 slachtoffers inzitten en 1000 sekswerkers. En ook het schenden van de privacy van die drie slachtoffers maakt het voor hen allesbehalve beter.”

Nog maar eens diep zuchten.

Verder lezen

https://www.dataexpert.nl/en/products/osint-plug-ins-web-iq/safecity-platform/